ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စက္ရုပ္တီထြင္သူ

သိပၸံပညာ ထြန္းကားေသာ အေနာက္တုိင္းႏိုင္ငံမ်ားလုိုလိုပင္ စက္ရုပ္မ်ား၊ စက္မ်ားႏွင့္အျခားေသာ လူတို႔၏ဘ၀ကို လြယ္ကူသက္သာေစမည့္ ပစၥည္းမ်ား တီထြင္တတ္ၾကေလသည္။ ထုတ္လုပ္ရသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ျမင့္မားလာေသာ 
လုပ္အားခ ျပႆနာႏွင့္ အႏၱရာယ္ရွိ လုပ္ငန္းခြင္တြင္းမွ လူသားတုိ႔၏ 
အသက္အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေလ်ာ့ခ်ရန္ ျဖစ္သည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ 
ကုမၸဏီမ်ားက စက္ရုပ္မ်ားကို တီထြင္ဖန္တီးထုတ္လုပ္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း 
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေတာ့ စက္မႈလက္မႈ သိပၸံေက်ာင္းဆင္း ကထိက ဆရာတစ္ဦးက ဦးေဆာင္၍ တီထြင္ဖန္တီးခ့ဲျခင္းဆုိလွ်င္ ၀န္ဇင္းစာခ်စ္ပရိသတ္မ်ား အံ့ၾသေနမည္လား မသိပါ။

ဟုတ္ပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔က စက္မႈလက္မႈ သိပၸံေက်ာင္းဆင္း ဆရာတစ္ဦးသည္ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကို တီထြင္ခဲ့ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျပည္တြင္းျဖစ္ ပစၥည္းအပိုင္းအစမ်ားျဖင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ စက္ရုပ္မွာ ထိုအခ်ိန္က သူမတူေအာင္ ထူးျခားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးလည္း ရရွိခဲ့ပါသည္။ ထို စက္ရုပ္ကို တီထြင္ခဲ့သူမွာစက္မႈ လက္မႈ သိပၸံမွ လက္ေထာက္ ကထိက ဆရာ ဦိးၾကည္ ဆိုသူ ျဖစ္ပါသည္။

ဆရာဦးၾကည္ကို ၁၉၃၄ ခုႏွစ္၊ ဇြန္ ၁ ရက္ေန႔တြင္ အဖ ဦးဘလိႈင္၊ အမိ ေဒၚအမာတုိ႔က ထား၀ယ္ၿမိဳ႕၌ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ငယ္စဥ္ကပင္ ပညာထူးခၽြန္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ထင္ရွားကာ ဆယ္တန္းေအာင္ျမင္ ေသာအခါ အင္းစိန္ စက္မႈ လက္မႈ သိပၸံေက်ာင္း သို႔ တက္ေရာက္ခြင့္ ရရွိခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။

စက္မႈလက္မႈ သိပၸံေက်ာင္းဆုိသည္မွာ ထုိအေခတ္အခါက အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ အားကိုးအားထားျပဳရာ ပိုလီတကၠနစ္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး လာအို၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ ထုိင္းစသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ေက်ာင္းသား အခ်ိဳ႕ပင္ တက္ေရာက္ ပညာဆည္းပူးရသည့္ ေက်ာင္းႀကီးပင္ ျဖစ္သည္။ မ်က္ႏွာျဖဴ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားသာသင္ၾကားခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာဆရာမ်ားျဖစ္သည့္ ဆရာႀကီး ဦးဘရွင္၊ ဦးေမာင္ႀကီး စသူတုိ႔၏ ေစတနာထား သင္ၾကားမႈေၾကာင့္ ၎ေက်ာင္းႀကီးမွ ေက်ာက္စာ၀န္ ဦးျမ၊ ရုပ္ရွင္ ဒါရိုက္တာ ဦးခ်န္ထြန္း၊ ရုရွား သံအမတ္ႀကီး ဦးမ်ိဳးျမင့္
စသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား ထြက္ေပၚခဲ့ပါသည္။

ဆရာဦးၾကည္သည္ အင္းစိန္ စက္မႈ လက္မႈ သိပၸံမွ A.G.T.I (Civil) ဒီပလိုမာဘြဲ႔ ရရွိခဲ့ၿပီး ၎ေက်ာင္း၌ပင္ နည္းျပဆရာအျဖစ္ ၀င္ေရာက္ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ 
၁၉၇၀ မွ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္အတြင္း ကေလာ စက္မႈ လက္မႈ သိပၸံသုိ႔ လက္ေထာက္ ကထိကအျဖစ္ ေျပာင္းေရြ႕ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သလို အေမရိကန္ႏိုင္ငံသုိ႔လည္း ႏွစ္ရွည္သင္တန္း သြားေရာက္တက္ခဲ့ရရာမွ စက္ရုပ္တီထြင္ရန္ အႀကံရလာျခင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဆရာဦးၾကည္သည္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားတြင္ ပညာေလ့လာဆည္းပူးေနစဥ္အတြင္း ၀ါသနာပါရာ
ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကိုလည္း ရွာေဖြေလ့လာခဲ့ပါသည္။

ဆရာသည္ ၁၉၆၀ ျပည့္ႏွစ္က လွ်ပ္စစ္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္ျဖင့္ ေက်ာင္းဆင္းခဲ့သူ ေက်ာင္းသားေဟာင္း ဦးခင္ေမာင္က ၁၉၇၆ ခုႏွစ္တြင္ ဆြံ႔အ နားမၾကားသူမ်ားအတြက္ အသံုးျပဳရန္ နားၾကား အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာ တီထြင္ ထုတ္လုပ္လ်က္ ရွိသည္ကိုလည္း အားက်ေနဟန္ ရွိသည့္အေလ်ာက္ မိမိ ကိုယ္တုိင္ အမ်ားအက်ိဳးျပဳ စက္ရုပ္လုပ္ရန္ စိုင္းျပင္းေနျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ဆရာသည္ စက္မႈ လက္မႈ သိပၸံေက်ာင္း၌ပင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္အတြင္း စက္ရုပ္ တီထြင္ရန္ အေသးစိတ္ အစီအစဥ္မ်ား ေရးဆြဲခဲ့သည္။ ထုိအေၾကာင္းကို ဆရာ့တပည့္သားမ်ား သိရွိၾကေသာအခါ အားတက္သေရာ ပါ၀င္ကူညီခဲ့ၾကသည္ဟုလည္း သိရပါသည္။

ဆရာသည္ ပံုစံ စနစ္တက် ေရးဆြဲၿပီးေနာက္ တပ္ဆင္မည့္ ကိရိယာမ်ားကို တပည့္မ်ား အကူအညီျဖင့္ ႀကိဳတင္ရွာေဖြ စုေဆာင္းခဲ့သလို ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အခက္အခဲမ်ားကိုလည္း အဖက္ဖက္မွ စဥ္းစား တြက္ခ်က္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံရပ္မ်ားမွ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသား ထုတ္ေ၀ေသာ စက္မႈ လက္မႈ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ စာအုပ္ စာတမ္းမ်ားကို ရွာေဖြ ဖတ္ရႈခဲ့သလုိ အစီအစဥ္ အသင့္ျဖစ္ေသာအခါ ဆရာဦးၾကည္၏ စက္ရုပ္တီထြင္မႈ လုပ္ငန္း စတင္ေတာ့သည္။

၎စက္ရုပ္တီထြင္မႈအတြက္ ကုန္က်စရိတ္မ်ားကို စက္မႈ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ အသက္ေမြးပညာ ဦးစီးဌာနမွ စိုက္ထုတ္ ေပးခဲ့သည္။ ဆရာႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားသည္ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာအၾကားမွ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ရာ ၆ လ အၾကာတြင္ စက္ရုပ္တရုပ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ပထမဆံုး တီထြင္လိုိက္သည့္ စက္ရုပ္မွာ ကားေဆးမႈတ္ 
လုုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အႏၱရာယ္မ်ားလွသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ လူသားမ်ားအစား ကူညီ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရန္ ျဖစ္ပါသည္။ 

စက္ရုပ္သည္ ေကာင္းမြန္စာ ထိုင္ႏိုင္၊ ထႏိုင္၊ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီး သူလုပ္ေဆာင္ရမည့္ ကားေဆးမႈတ္ လုပ္ငန္းကိုလည္း တိက်ေသခ်ာ အရည္အေသြး ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၈၆ ခု၊ ျပည္ေထာင္စု ျပပြဲ၌ ပညာေရး ျပခန္းတြင္ ျပသေပးခဲ့ပါသည္။ ပြဲေတာ္လာ ပရိသတ္မ်ားမွာ အထူးေက်နပ္ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၿပီး တအံ့တၾသ
ျဖစ္ခဲ့ရသလို ျပပြဲတစ္ခုလံုးတြင္ ဆရာဦးၾကည္ တီထြင္လိုက္ေသာ စက္ရုပ္မွာ ေရပန္းအစားဆံုး ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

အလိုအေလ်ာက္ အဖြင့္အပိတ္ တံခါးႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ေရာင္းစက္၊ Remote
Control ျဖင့္ ေမာင္းႏွင္ေသာ ေမာ္ေတာ္ကားတုိ႔မွာ ထုိစဥ္က ဆရာ့၏ အေအာင္ျမင္ဆံုးေသာစက္ရုပ္၊ စက္ကိရိယာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ လူတုိ႔၏ အမိန္႔ေပးမႈမ်ားကို နာခံမႈႏွင့္ စကားျပန္လည္ တံု႔ျပန္ႏိုင္ေရးကို ျပဳလုပ္ႏိုင္သည့္ စက္ရုပ္ကို တီထြင္ရန္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီရ
အစိုးရလက္ထက္တြင္ စရိတ္စက ႀကီးမားျခင္း၊ အားေပးကူညီမႈ နည္းပါးျခင္းတို႔ေၾကာင့္လက္ေလ်ာ့ခဲ့ရပါသည္။ ဆရာ၏ ၿပိဳင္ပြဲ စက္ရုပ္သည္ ထုိစဥ္က သာမန္ ျပသရန္သာ ခြင့္ျပဳခံခဲ့ရသည္ဟု သိရပါသည္။

ဆရာဦးၾကည္၏ အျခားေသာ တီထြင္မႈမ်ားမွာ လက္ေတြ႔ေလာကႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြန္စြာ အသံုး၀င္ေသာ အာလူးအေကာင္းႏွင့္ အပုပ္အား ေရြးခ်ယ္ေသာစက္၊ ဘီစကြတ္မုန္႔ႏွင့္ အမ်ိဳးအစားေကာင္း ေရြးခ်ယ္ေသာစက္မ်ားကိုလည္း တီထြင္ခဲ့ပါေသးသည္။

လူတုိ႔၏ အက်ိဳးအတြက္ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကို လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔က 
တီထြင္ခဲ့သူ ဦးၾကည္ကို ယခု တစ္ပတ္၏ "ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား ျမန္မာမ်ား" က႑အတြက္ ေရြးခ်ယ္ တင္ဆက္လိုက္ရပါသည္ ခင္ဗ်ာ။

Ref : Weekly Eleven News, No.8, Vol.4, Dec 3, Wed 2008 ထုတ္တြင္ 
ေဖာ္ျပပါရွိေသာ တင္ႏိုင္တိုး၏ "ပုဂၢိဳလ္ထူးတို႔၏ ဘ၀တေကြ႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စက္ရုပ္ တီထြင္သူ" , my.wiki
Photo Credit : Original Uploader
အဆင္ေျပပါေစ..

ေမာင္ေပါက္< Knowledge Note >
www.maungpauk.org